سختی کار رانندگان پایه یک و سنگین در چه شرایطی پذیرفته می شود؟

آیا با سختی کار رانندگان موافقت می شود؟

با سختی کار رانندگان بین شهری، کامیون، تریلر، لودر، بولدوزر و… تحت شرایط خاصی می تواند موافقت شود که در ادامه به انواع بیمه رانندگان شامل سختی کار و غیر شامل سختی کار اشاره شده و شرایط موافقت و تایید سختی کار توضیح داده شده است.

انواع بیمه رانندگان پایه یک و سنگین

رانندگان مختلف در سه حالت مختلف بیمه تامین اجتماعی رانندگان(کلیک کنید) واریز می نمایند:

وقتی راننده با هر وسیله نقلیه در یک کارگاه و به عنوان کارگر مشغول به کار است و کارفرما بیمه وی را از نوع بیمه اجباری کارگران واریز می نماید. به عبارتی رابطه کارگری و کارفرمایی بین راننده و کارفرما برقرار است و به تبعیت از ماده ۱۴۸ قانون کار و قانون تامین اجتماعی بیمه کارگری برای راننده همراه سایر کارگران واریز می شود.

بیمه رانندگانی که کارمند دولت هستند و بیمه آنها از طرف اداره متبوع و به صورت کارمندی واریز می شود.

بیمه اجباری رانندگان حمل بار و مسافر بین شهری و یا درون شهری. در این نوع بیمه راننده به صورت خود مالک مشغول به کار است و مشمول یکی از بیمه های اجباری رانندگان است.

بیمه اختیاری رانندگان که راننده با وسیله نقلیه عمومی مشغول به کار نباشد و مشمول هیچ یک از طرح های بیمه اجباری نبوده و خود به صورت اختیاری بیمه واریز نماید.

شرایط قانونی برای شمول سختی کار رانندگان تریلی، کامیون، اتوبوس

برای اینکه شغلی از جمله شغل رانندگی با انواع وسایط نقلیه اعم از تریلی، کامیون، اتوبوس و … به عنوان سخت و زیان آور تلقی شود باید محمل و مصوبه قانونی برای آن وجود داشته باشد. رانندگان مختلف طبق توضیحات قبلی و با مقررات فعلی را از لحاظ سختی کار می تواند به سه قسمت تقسیم کرد:

۱- رانندگان شاغل در کارگاه ها و شرکت ها که حق بیمه آنان از جانب کارفرما به صورت کارگری واریز می شود.

۲- رانندگان شاغل در دستگاه ها و سازمان های دولتی که مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری هستند و کارمند دولت تلقی می شوند.

۳- خود رانندگان که با کامیون متعلق به خود یا فرد دیگری مشغول به کار هستند و بیمه اجباری رانندگان واریز می کنند.

رانندگان پایه یک سنگین بند ۱ از لحاظ سختی کار، مشمول قانون سخت و زیان آور موضوع ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی هستند و بستر قانونی برای ادعای سخت و زیان آور این گروه از رانندگان وجود دارد. رانندگان کامیون و تریلی و … که در کارگاه های مختلف مانند کارخانجات، تولیدی ها، معادن، ماسه شویی ها، بتن آماده ها و … مشغول به کار هستند با حصول شرایط سنی و سابقه می توانند درخواست سخت و زیان آور خود را از طریق کمیته سخت و زیان آور اداره کار مطرح کنند تا بررسی شود. شرایط تعلق سخت و زیان آور به این گروه در قسمت های بعدی توضیح داده شده است.

رانندگان سنگین پایه یک بند ۲ از لحاظ سختی کار نمی توانند درخواست سختی کار خود را در کمیته های سختی کار اداره کار مطرح کنند چرا که این کمیته ها صرفا به درخواست هایی رسیدگی می کنند متقاضی کارگر مشمول قانون کار باشد. این گروه از رانندگان که در اداراتی مانند شهرداری ها، ادارات راه، بنیاد مسکن، استانداری، سازمان های نظامی و … مشغول به کار هستند در صورتی می توانند درخواست سخت و زیان آور داشته باشند که مصوبه اختصاصی برای آنان از مراجعی مانند هیئت وزیران و یا مجلس شورای اسلامی وجود داشته باشد. به عنوان مثال مصوبات مربوط به سخت و زیان آور آتش نشان ها از این قبیل هستند.

برای رانندگان گروه ۳ که قشر عمده رانندگان سنگین تریلی، اتوبوس کامیون شاغل در سطح کشور را تشکیل می دهند و اغلب در شرایط سخت مانند گرمای جنوب، سرمای زمستان، رانندگی در شب، استرس های روانی، تهدیدهای امنیتی و … مشغول به کار هستند تا کنون مصوبه ای وجود نداشته است و این گروه از لحاظ قانونی بستر طرح تقاضای سخت و زیان آور را ندارند.

در چه شرایطی با سختی کار رانندگان موافقت می شود؟

در این قسمت صرفا به شرایط سخت و زیان آور رانندگان سنگین تریلی، کامیون و ماشین آلات عمرانی که در کارگاه های مشمول قانون کار شاغل هستند پرداخته شده است و این توضیحات شامل سایر رانندگان (گروه ۲ و ۳ قسمت قبلی) نمی شود. در ابتدا باید توجه شود که هیچ شغلی از ابتدا به عنوان سخت و زیان آور محسوب نمی شود مگر اینکه این مشاغل در کمیته سخت و زیان آور تایید شوند. به استثنای برخی مشاغل خاص که از قبل در قوانین و مقررات سخت و زیان آور نسبت به آنها تصریح شده است.

اینکه کار رانندگی خودروهای سنگین مشمول بازنشستگی سخت و زیان آور می شود یا خیر بستگی به این دارد که ۱- شدت عامل زیان آور چقدر بوده و آیا از حدود مجاز شغلی بیشتر است یا خیر و ۲- میزان مواجهه رانندi خودروهای سنگین در با عوامل زیان آور چند ساعت در روز است.

اگر هر دو شرایط وجود داشته باشد رانندگان خودروهای سنگین می توانند از مزایای بازنشستگی سخت و زیان آور بهره مند شوند.

اغلب مشاغل از جمله رانندگی خودروهای سنگین از قبل به عنوان سخت و زیان آور شناخته شده نیست و باید هر کارگر در زمانی که با فرض بر سخت و زیان آور بودن شغل خود، حائز شرایط بازنشستگی شود باید درخواست خود را در کمیته سختی کار مطرح کند تا بررسی و اعلام نظر شود.

توضیحات بیشتر در خصوص اینکه آیا شرایط کاری ما می تواند به عنوان سخت و زیان آور تلقی شود را در مقاله چگونه بفهمیم سختی کار داریم مطالعه کنید.

در پاسخ به این سوال که از طرف رانندگان پایه یک و سنگین مطرح می شود که در مجلس شورای اسلامی و یا هیئت وزیران آیا با سختی کار رانندگان موافقت شد؟ جواب تا کنون خیر هست و هیچ مصوبه ای در این خصوص تصویب و یا ابلاغ نشده است.