بازنشستگی و بیمه تامین اجتماعی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر بین شهری

بازنشستگی و بیمه تامین اجتماعی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر بین شهری

رانندگان حمل و نقل بار و مسافر بین شهری از اقشار تلاشگر هر جامعه بوده و این مشاغل جزو مشاغل با ساعات کار شبانه روزی و دور از خانواده بوده و امیدواریم حمایت ها از این افراد بیش از پیش صورت پذیرد.

حالت های کاری رانندگان حمل و نقل بار و مسافر بین شهری

حمل  بار و مسافر بین شهری توسط کامیون ها، تریلرها، اتوبوس ها، مینی بوس ها و … عمدتا در دو نوع اتفاق می افتد:

نوع 1 – وسیله حمل بار و یا مسافر متعلق به شخص غیر از راننده است. مالک وسیله نقلیه می تواند شخص حقیقی و یا حقوقی مانند شرکت و یا موسسه باشد.

نوع 2 – وسیله حمل بار و یا مسافر متعلق به شخص راننده است.

نوع 1- بیمه تامین اجتماعی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر بین شهری در حالتی که وسیله نقلیه متعلق به شخص غیر از راننده است.

در این حالت شخصی حقیقی و یا حقوقی یک یا چندین دستگاه وسیله نقلیه تامین نموده و با به کارگیری رانندگان واجد شرایط امور حمل بار و یا مسافر بین شهری را انجام می دهند.

این نوع کار نیز خود به دو شکل مختلف انجام می گیرد :

اول اینکه مالک وسیله نقلیه شخصی حقوقی بوده و یا شخصی حقیقی با مجوز و مکان مشخصی است که برابر با مقررات تامین اجتماعی قابلیت تخصیص کد کارگاه داشته باشد.

در این حالت رابطه بین راننده و مالک وسیله رابطه کارگری کارفرمایی موضوع مواد 2 و 3 قانون کار بوده و مشمول قانون کار است. در این حالت مالک وسیله نقلیه که کارفرمای راننده است برابر با ماده 148 قانون کار و بند الف ماده 4 قانون تامین اجتماعی مکلف است حق بیمه راننده را با عنوان شغلی راننده نزد سازمان تامین اجتماعی محل کارگاه واریز نماید.

توجه : حتما و حتما باید عنوان شغلی راننده در لیست واریز بیمه برای راننده وسیله نقلیه لحاظ گردد تا راننده بتواند دفترچه کار از سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور دریافت نماید.

دوم اینکه مالک وسیله نقلیه شخص حقیقی بوده ولی کارگاه به معنای فیزیکی وجود نداشته باشد و شرایط تخصیص کد کارگاه تامین اجتماعی را نداشته باشد.

در این حالت قابلیت تخصیص کد کارگاه وجود ندارد و کارفرما نمی تواند بیمه واریز نماید بنابراین راننده باید از روش نوع 2 اقدام به واریز بیمه نماید. هرچند رابطه کاری مشمول قانون کار بوده و مشمول ماده 148 است ولی در سازمان تامین اجتماعی قابلیت اجرایی آن وجود ندارد.

نوع 2- بیمه تامین اجتماعی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر بین شهری در حالتی که وسیله نقلیه متعلق به شخص خود راننده است.

در این حالت راننده خود وسیله نقلیه اعم از کامیون و یا اتوبوس و یا هر وسیله دیگر حمل بار و یا مسافر بین شهری را خریداری نموده و خود مالک رانندگی و کار با وسیله مزبور را بر عهده دارد.

برای تحت پوشش قراردادن رانندگان با این شرایط که قبل از آن نمی توانستند تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار گیرند در تاریخ 18/2/1379 قانون بیمه اجتماعی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر بین شهری با ماده واحده و 6 تبصره به تصویب رسید.

در این قانون رانندگان حق بیمه خود را شخصا به سازمان تامین اجتماعی واریز می نمایند و جزو بیمه های اجباری است. دریافت دفترچه کار برای این قشر از رانندگان منوط به واریز بیمه و تایید واریز بیمه از جانب سازمان تامین اجتماعی است.

اختلاف کاری

در برخی کارگاه ها برای حالتی که راننده به کارفرمایی شخص دیگری کار می کند (نوع 1) و به جای اینکه کارفرما بیمه کارگری واریز نماید خود راننده خودش از نوع 2 بیمه واریز می نماید.

همانگونه که در متن فوق نیز گفته شد این رانندگان مشمول قانون کار بوده و واریز بیمه از جانب خود راننده رابطه کارگری کارفرمایی را از شمولیت قانون کار خارج نمی نماید. بنابراین چناچه کارگر با کارفرما در خصوص موارد قانون کا و حقوق و مزایا و بیمه اختلاف داشته باشد می تواند با طرح دعوی در مراجع خواسته ی خود را مطرح نماید.

هر چند خود راننده بیمه واریز نموده ولی می تواند درخواست واریز بیمه برای همان سابقه را از کارفرما داشته باشد و مراجع حل اختلاف اداره کار نیز با استناد به ماده 148 قانون کار کارفرما با مکلف به واریز بیمه راننده می نمایند.

چنانچه کارفرما مکلف به واریز بیمه با رای اداره کار شود جرائمی نیز از طرف تامین اجتماعی از کارفرما دریافت می شود.

شرایط بازنشستگی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر بین شهری

رانندگان بین شهری می توانند با داشتن شرایط سن و سابقه بیمه به شرح زیر بازنشسته شوند.

الف) شرایط بازنشستگی برای مردان :

۱- داشتن ۵۰ سال سن و ۳۰ سال سابقه.

۲-داشتن ۶۰ سال سن و ۲۰ سال سابقه.

۳-داشتن ۳۵ سال سابقه پرداخت حق بیمه بدون شرط سنی.

ب) شرایط بازنشستگی برای زنان :

۱-داشتن ۴۵ سال سن و ۳۰ سال سابقه.

۲-داشتن ۵۵ سال سن و ۲۰ سال سابقه.

۳-داشتن ۳۵ سال سابقه پرداخت حق بیمه بدون شرط سنی.