سلام
اصولا هر کس مسبب عامل سخت و زیان آور بودن شغل باشد باید 4 درصد حق بیمه سخت و زیان آور را نیز پرداخت کند. متن مصوبه مورخ 1402/08/08 به شرح زیر است:
«مصوبه شماره ۲: (مربوط به مصوبه مصوبه ۴ درصد حق بیمه سخت و زیان آور کارگران پیمانکار)
با عنایت به مفاد مواد ۱۳ و ۱۴۸ قانون کار جمهوری اسلامی ایران، چنانچه هزینه های موردنیاز در خصوص پرداخت مبالغ ۴ درصد حق بیمه کارهای سخت و زیان آور در قرارداد پیمانکار لحاظ نگردیده باشد، پرداخت مبالغ مقرر در جزو های ۴ و ۶ بند (ب) ماده واده قانون اصلاح تبصره (۲) الحاقی ماده (۷۶) قانون اصلاح مواد (۷۲) و (۷۷) و تبصره ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۷۱/۱۲/۰۶ – مصوب ۱۳۸۰ بر عهده واگذارنده کار (مقاطعه دهنده) خواهد بود.»
در این مصوبه به این نکته تاکید شده است که در قرارداد منعقده بین پیمان دهنده و پیمانکار مبلغ 4 درصد حق بیمه سخت و زیان آور پیش بینی نشده باشد.
در عمل پیش بینی این موضوع مقدور نیست چرا که مشاغل سخت و زیان آور از قبل مشخص نیستند و بعد از اشتغال مشخص می شود.
موضوع دیگری که باید در کارهای پیمانکاری مورد توجه قرار گیرد نوع کارهای پیمانکاری است. کارهایی مانند تامین نیروی انسانی و کارهای حجمی و ... که پیمانکار در عمل قدرت و اختیاری در تغییر شرایط کار ندارد و شرایط کار از شرایط پیمان دهنده به پیمانکار به ارث می رسد پیمان دهنده به عنوان مسبب ایجاد شرایط سخت و زیان آور بوده و باید این مبلغ را پرداخت نماید.
در کارهایی مانند پیمانکاری های عمرانی که پیمانکار اختیار و سلطه کامل به کار و نحوه انجام کار دارد و می تواند عوامل زیان آور را حذف یا کاهش دهد خود مسبب عوامل سخت و زیان آور بوده و باید حق بیمه مربوطه را نیز پرداخت نماید.
در صورتی که سازمان تامین اجتماعی برای مطالبه این مبلغ به پیمانکار مراجعه کرده باشد و یا قبض وصول این مبلغ را به نام پیمانکار ثبت کرده باشد پیمانکار می تواند با استناد به مصوبه ذکر شده و اسناد پیمان مربوطه، از تامین اجتماعی درخواست کند که طلب را به نام پیمان دهنده ثبت نماید. اگر تامین اجتماعی با این درخواست موافقت ننماید پیمانکار می تواند در دیوان عدالت اداری علیه تامین اجتماعی طرح شکایت کند.
کارشناس روابط کار 1 (3 هفته پیش)
