نحوه قانونی بازخرید و تسویه مرخصی کارگران چگونه است؟

سلام

برابر با ماده 64 قانون کار هر کارگر در طول یک سال می تواند از 26 روز مرخصی استحقاقی و با مزد استفاده کند و طبق ماده 66 قانون کار کارگر نمی تواند بیش از 9 روز از مرخصی سالانه خود را ذخیره کند. منظور از 9 مربوط به هر سال است مجموع مرخصی مانده و ذخیره می تواند بیش از 9 روز باشد. به عنوان مثال اگر کارگر به مدت سه سال و هر سال نه روز مرخصی ذخیره داشته باشد ذخیره مرخصی وی 27 روز خواهد بود.

ارائه اسناد مربوط به استفاده از مرخصی بر عهده کارفرما است. اگر کارفرما اسنادی دال بر استفاده از مرخصی ارائه کند باید صحت آن را نیز اثبات کند که یا با تایید کارگر و یا با امضای کارگر است. در مواردی که مرخصی ها به صورت الکترونیکی ثبت شوند و فاقد امضای دیجیتال باشند و کارگر آن را نفی کند به این مدارک ترتیب اثر داده نمی شود.

مرخصی جنبه حمایتی (از جنبه سلامت جسمانی و روانی و اجتماعی) از کارگر را داشته و تاکید قانون بر استفاده از مرخصی است که ذخیره مرخصی را به 9 روز محدود کرده است. کارگر مکلف است در طول مدت اشتغال از مرخصی خود استفاده کند و در صورت مخالفت کارفرما، وفق ماده 69 قانون کار در همان زمان درخواست مرخصی باید مخالفت کارفرما با مرخصی استحقاقی را به اطلاع اداره کار محل برساند و کسب نظر کند. در صورت عدم استفاده از مرخصی استحقاقی توسط کارگر، کارفرما تکلیفی به بازخرید بیش از نه روز را نداشته و باقی مانده مرخصی سوخت می شود.

نکته مهم این است که بحث ذخیره مرخصی به میزان 9 روز شامل قراردادهای کاری است که مدت آنها دائمی بوده و یا بیش از یک سال است. در قراردادهای کار مدت موقت و کمتر از یکسال بحث ذخیره مرخصی موضوعیت ندارد و کارفرما مکلف است در پایان هر قرارداد کار و در زمان تسویه حساب قرارداد کار، مانده مرخصی از 26 روز را بازخرید نماید.

اگر قرارداد کار دائمی بوده و یا بیش از یک سال باشد، موعد باز خرید مانده و ذخیره مرخصی در زمان اتمام قرارداد کار است و در پایان سال تقویمی کارفرما تکلیفی به پرداخت مربوط به بازخرید مانده مرخصی سالانه کارگران ندارد.

هر گونه اختلاف بین کارگران و کارفرما در این موارد قابل طرح در مراجع حل اختلاف اداره کار هستند.