سلام
از نظر ماده 51 قانون کار ساعت کار به مدت زمانی گفته می شود که کارگر نیرو و یا وقت خود را به منظور انجام کار در اختیار کارفرما قرار دهد. منظور از کار صرفا انجام کار فیزیکی نیست و ممکن است در برخی مشاغل مانند امداد و نجات، تعمیرات، پزشکی و ... کار به نحوی باشد که ارائه خدمت از طرف کارگاه مستلزم حضور کارگر در کارگاه بوده و هر چند در کل مدت حضور کاری به وی ارجاع نشود و یا کارهای ارجاعی کل زمان حضور را پر نکند. در چنین مواردی کل مدت حضور کارگر در کارگاه جزو ساعت کاری وی محسوب می شود.
1- در کارهای 12-24 کل زمان یک دوره کار و استراحت 36 ساعت است و در ماههای 30 روزه که کل ساعات کاری طول یک ماه 720 ساعت است، 20 دوره کار و استراحت اتفاق می افتد و به عبارتی کارگران 20 نوبت کاری 12 ساعته کار و 20 نوبت 24 ساعته استراحت دارند. در چنین کارهایی از واحد زمانی روز استفاده نمی شود بلکه بهتر است از واحد زمانی نوبت کاری استفاده شود.
2- با توجه به اینکه در طول یک ماه ساعت کار موظفی این گروه از کارگران تکمیل می شود و حتی اضافه کاری نیز اتفاق می افتد اینکه سخت و زیان آور تعلق می گیرد یا خیر بستگی به این دارد که در طول هر شیفت کارگران چند ساعت با عوامل زیان آور بیش از حد مجاز مواجهه داشته باشند.
3- مرخصی استحقاقی موضوع ماده 64 قانون کار شرایط و تعریف خود را دارد و زمانی می توان از اصطلاح مرخصی استفاده کرد و مرخصی موضوعیت پیدا می کند که کارگری در شیفت موظفی خود که باید سر کار حاضر شود از کارفرما درخواست مرخصی کند و کارفرما با آن موافقت کند. مرخصی استحقاقی در ساعات کار موظفی معنی و مفهوم پیدا می کند نه در ساعات غیرموظفی و استراحت. لذا احتساب دو روز از نوبت های استراحت کارگران به عنوان مرخصی استحقاقی صحیح نیست.
کارشناس روابط کار 1 (3 ساعت پیش)