سلام
هر کسی ادعایی بر علیه شخص دیگری مطرح نماید باید ادعای خود را در مرجع رسیدگی کننده اثبات کند و به مواردی که موجب اثبات ادعا می شود ادله اثبات دعوا گفته می شود. ادله اثبات دعوا در حقوق کار و مراجع حل اختلاف کار را آیین دادرسی کار تعیین کرده است.
طبق ماده 82 آیین دادرسی کار ادله اثبات دعوا در مراجع حل اختلاف کار (هیئت تشخیص و هیئت حل اختلاف) شامل اقرار، اسناد و امارات هستند.
اقرار: به این معنی است که طرف شکایت به ضرر خود اخبار به موضوعی کند. به عنوان مثال کارفرما در جلسات رسیدگی اشتغال و سابقه کار کارگر شاکی را تایید کند. اقرار صرفا نسبت به خود شخص اقرار کننده و یا قائم مقام وی نافذ است و نسبت به اشخاص ثالث نافذ نیست. به عنوان مثال اگر دلیل اثبات اشتغال صرفا اقرار کارفرما باشد این اقرار در خصوص محکومیت کارفرما به پرداخت حقوق و مزایای کارگر نافذ است ولی نسبت به حق بیمه نمی تواند نافذ باشد چون منافع و تعهدات شخص ثالثی به نام سازمان تامین اجتماعی در آن تحت تاثیر قرار می گیرد. در صورتی که اقرار وجود داشته باشد نیازی به سایر ادله اثبات دعوا وجود ندارد.
اسناد: اسناد رسمی و یا غیر رسمی می تواند شامل قرارداد کار، فیش های حقوقی، دفاتر حضور و غیاب، صورتحساب های بانکی واریز حقوق و مزایا و سایر اسنادی باشد که وجود رابطه کارگری و کارفرمایی و یا مدت آن را مشخص کند.
امارات: اماره به تنهایی دلیل محسوب نمی شود ولی در روشن شدن موضوع و اثبات ادعا می تواند به مرجع رسیدگی کننده کمک کند. مواردی مانند تحقیق و بازرسی محلی و قرار کارشناسی و گواهی گواهان باشد.
خواهان باید بسته به ادعای خود باید ادله اثباتی ارائه کند. با توجه به اینکه اسناد و مدارک اغلب نزد کارفرما بوده و کارگران به آن دسترسی ندارند بنابراین در چنین مواردی کارگران با مشکل اثبات ادعای خود در مراجع حل اختلاف مواجه می شوند. اگر کارگر هیچگونه دلیل و مدرکی دال بر اثبات ادعای خود نداشته باشد می تواند در جلسه رسیدگی درخواست ارجاع پرونده به تحقیق و بازرسی محلی نماید. در این مرحله کارگر نیز می تواند حضور داشته باشد و همچنین گواهی گواهان و تایید اشتغال کارگر می تواند در تایید سابقه کار ادعایی کارگر توسط بازرس کار و یا مامور تحقیق کمک کننده باشد.
موادی از آیین دادرسی کار که به ادله اثبات دعوا مربوط است:
ماده ۸۲- ادله اثبات دعوا در مراجع حل اختلاف کار به ترتیب شامل اقرار، اسناد و امارات می‌باشند. گواهی گواهان می‌تواند با رعایت شرایط اماره محسوب شود.
ماده ۸۳- در صورتی که هریک از طرفین در خصوص ادعای طرف مقابل اقرار نماید، ادعای مذکور با اقرار ثابت شده و برای اثبات آن ادعا دلیل دیگری لازم نمی‌باشد.
ماده ۸۴- اقرار هر شخص فقط نسبت به خود آن شخص و قائم مقام او نافذ است و در حق دیگری نافذ نیست مگر در موردی که قانون آن را ملزم قرار داده باشد.
ماده ۸۸- اماره عبارت از اوضاع و احوالی است که به موجب قانون یا در نظر مرجع رسیدگی‌کننده دلیل بر امری شناخته می‌شود از قبیل تحقیق محلی و کارشناسی.
ماده ۸۹- مرجع رسیدگی‌کننده می‌تواند به تشخیص خود یا به درخواست هر یک از طرفین دعوا، قرار تحقیق محلی صادر نماید.
ماده ۹۴- تحقیق‌کننده با مراجعه به محل کار و در صورت لزوم سایر محلهای مرتبط و با استماع اظهارات و اطلاعات افرادی که از سوی طرفین معرفی می‌شوند یا افرادی که خود تشخیص می‌دهد و با بررسی مدارک و دفاتری که بتوانند در امر تحقیق مؤثر واقع شوند در مورد موضوعات مذکور در قرار صادره مرجع، بررسی لازم را به عمل آورده و تحقیقات انجام شده را با ذکر منابع و افراد مورد مراجعه به طور کتبی به مرجع گزارش می‌نماید.
ماده ۹۵- تحقیق کننده می‌تواند با تعیین روز و ساعت از طرفین یا نمایندگان قانونی آنها بخواهد در محل تحقیق حضور داشته باشند.
کارشناس روابط کار 2 (5 ساعت پیش)
