سلام
تنها مرجع و مجرای اعتراض به رای بدوی کمیته سخت و زیان آور تکمیل فرم شماره 4 و بررسی مجدد درخواست در کمیته تجدید نظر است. پس از صدور رای تجدید نظر، این رای قطعی تلقی می شود و هر یک از طرفین اعتراض خود را می توانند از طریق دیوان عدالت اداری مطرح و پیگیری نمایند. وجود رای مشابه کمیته سختی کار، تایید درخواست همکاران و موارد مشابه در حالی که درخواست برخی از کارکنان در همان قسمت یا شغل مشابه مورد تایید قرار نمی گیرد نیاز به توضیح و تفصیل دارد که در ادامه اهم این موارد در سه قسمت ارائه شده است.
1) عدم تسری تایید و آرای مشابه سختی کار به سایر کارگران
اولین نکته ای که در خصوص مشاغل سخت و زیان آور که بررسی آنها طی فرم شماره 1 از کمیته سخت و زیان آور درخواست می شود به صورت انفرادی بررسی شده و شمول سخت و زیان آور به کارگری قابل تسری به سایر کارگران شاغل در همان قسمت یا محل یا شغل نیست. پس اینکه درخواست سخت و زیان آور همکاران مورد تایید قرار گرفته است نمی تواند مستند و مستلزم این باشد که شغل سایر کارکنان نیز تایید شود.
2) شرایط تشخیص شمول یا عدم شمول سختی کار
شرایط شغلی برای شمول و عدم شمول صفت سخت و زیان به مشاغل و کارگران شاغل، در مقاله ای با عنوان راه های تشخیص سختی کار کامل توضیح داده شده است. به طور مختصر شرایط تعلق سخت و زیان آور به شغل و کارگران شاغل به صورت زیر است:
اینکه کار کارگری مشمول بازنشستگی سخت و زیان آور می شود یا خیر بستگی به این دارد که 1- شدت عامل زیان آور چقدر بوده و آیا از حدود مجاز شغلی بیشتر است یا خیر و 2- میزان مواجهه کارگر با عوامل زیان آور چند ساعت در روز است.
اگر هر دو شرایط وجود داشته باشد کارگران می توانند به شرط اثبات این شرایط به کمیته سختی کار، از مزایای بازنشستگی سخت و زیان آور بهره مند شوند.
اغلب مشاغل از قبل به عنوان سخت و زیان آور تعریف شده نبوده و هر کارگر می بایست در زمانی که با فرض بر سخت و زیان آور بودن شغل خود، حائز شرایط بازنشستگی می شود درخواست خود را در کمیته سختی کار مطرح کند تا بررسی و اعلام نظر شود.
3) نقش رای مشابه سختی کار و تایید همکاران در کمیته سختی کار
در قسمت های قبلی به دو موضوع اشاره شد که 1- رای مشابه و تایید سختی کار قابل تسری به سایر کارگران نیست و 2- همچنین اشتغال در شرایط سخت و با عوامل زیان آور باید برای کمیته سختی کار احراز شود.
نقش آرای مشابه کمیته های سخت و زیان آور در قسمت دوم کاربرد داشته و در اثبات شرایط کار به کمیته سختی کار نقش مهمی می تواند داشته که در دو حالت قابل بررسی است.
الف) در مواردی که کارگاهی تعطیل شده باشد، شرایط کاری و تجهیرات کارگاه در حال حاضر با زمان اشتغال کارگر متقاضی تفاوت کرده باشد و یا هر دلیل دیگری که باعث شود کارشناسان مراجعه کننده به کارگاه و یا اعضای کمیته سخت و زیان آور نتوانند شرایط کاری و عوامل زیان آور محیط کار در زمان ادعایی کارگر را بررسی و احراز کنند، اغلب نسبت به درخواست های با این شرایط رای صادر نمی شود و یا رد می شود.
ب) در برخی موارد کارگران با عنوان شغلی، شرایط شغلی کاملا یکسان و مشابه و در یک محیط کاری مشغول به کار هستند ولی کمیته سخت و زیان آور آرای متفاوت و متناقض صادر می کند. درخواست برخی از کارگران تایید و برخی دیگر رد می شود.
در هر دو حالت گفته شده، آرای مشابه کمیته سختی کار به عنوان قرینه می تواند کاربرد داشته باشد. این آرا به کارگر متقاضی سختی کار (که شرایط شغلی و کاری و محیطی یکسانی با کارگر دیگری که مورد تایید فرار گرفته است) در اثبات شرایط کار و همچنین صدور رای مشابه کمک کننده خواهد بود.
دوباره تاکید می شود که آرای مشابه و تایید سختی کار همکاران قابل تسری به سایر کارگران نبوده و به هیچ وجه الزام قانونی برای کمیته برای ترتیب اثر دادن به آرای مشابه قبلی است. این آرا و تاییدیه ها صرفا در جهت کمک به کارگر متقاضی برای اثبات ادعای خود در کمیته بدوی و تجدید نظر سخت و زیان آور و دیوان عدالت اداری قابل استفاده و اتکا است.
