سلام
مرخصی استعلاجی و همچنین مرخصی زایمان (که ماهیتاً نوعی مرخصی استعلاجی محسوب میشود)، موجب تعلیق قرارداد کار میگردد. در مدت تعلیق قرارداد، کلیه آثار حقوقی ناشی از قرارداد کار ـ از جمله استعفا، اخراج، ترک کار و سایر اعمال مرتبط با رابطه کاری به حالت تعلیق درمیآید و قابلیت اعمال ندارد.
رویه صحیح به این صورت است که در زمان مرخصی استعلاجی، کارفرما ترک کار ثبت نمیکند؛ بلکه در ماه آغاز مرخصی، کارکرد تا تاریخ شروع مرخصی درج میشود (برای مثال ۱۵ روز)، و در ماههای بعدی کارکرد صفر اعلام میگردد، بدون ثبت ترک کار.
علت این امر آن است که مرخصی استعلاجی بهمنزله قطع رابطه کاری یا استعفا نیست، بلکه صرفاً تعلیق قرارداد محسوب میشود.
ثبت ترک کار تنها پس از پایان مرخصی استعلاجی یا مرخصی زایمان و بازگشت به کار معنا و وجاهت قانونی دارد. در صورتی که کارگر پس از اتمام مرخصی زایمان تمایلی به ادامه همکاری نداشته باشد، میتواند پس از پایان مرخصی استعفا دهد و ترک کار نیز از همان تاریخ ثبت شود، نه در میانه دوره مرخصی.
در خصوص تعلیق قرارداد، بهعنوان مثال اگر قراردادی ۵ماهه باشد و کارگر پس از گذشت ۲ ماه وارد مرخصی استعلاجی ۳ماهه شود، مدت قرارداد در زمان مرخصی متوقف میشود و پس از پایان مرخصی، ۳ ماه باقیمانده قرارداد همچنان معتبر خواهد بود؛ زیرا ایام مرخصی استعلاجی جزو مدت قرارداد محاسبه نمیشود.
بهطور کلی، تا زمانی که قرارداد کار در حالت تعلیق قرار دارد، اقداماتی مانند استعفا، اخراج یا ثبت ترک کار فاقد اثر حقوقی است.
در صورتی که در میانه مرخصی استعلاجی یا زایمان، ترک کار ثبت شود و سپس کارگر قصد استفاده از مرخصی زایمان را داشته باشد، این موضوع میتواند موجب از بین رفتن امکان استفاده از مرخصی زایمان شود؛ چراکه مرخصی زایمان مستلزم وجود رابطه کاری و اشتغال فعال است.
در نهایت، اگرچه ثبت ترک کار در زمان مناسب و با رعایت مقررات، برای کارفرما تبعاتی ندارد، اما ثبت ترک کار در اثنای مرخصی استعلاجی یا زایمان اقدامی نادرست است که میتواند هم برای کارگر (از حیث دریافت غرامت دستمزد و مرخصیها) و هم برای کارفرما تبعات قانونی بههمراه داشته باشد.
