رای وحدت رویه شماره ۴ مورخ ۱۳۸۸/۰۱/۱۶ هیات عمومی دیوان عدالت اداری

رای وحدت رویه شمار ۴ هیات عمومی دیوان عدالت اداری

تاریخ: ۱۶ فروردین ۱۳۸۸

شماره دادنامه: ۴

کلاسه پرونده: ۸۷/۱۰۵۸

مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: آقای مقصود کامروا

موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب ۱۶ و ۱۷ دیوان عدالت اداری

مقدمه: الف- شعبه شانزدهم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه ۸۶/۸۳۶ موضوع شکایت آقای مقصود کامروا به طرفیت سازمان تامین اجتماعی شهرستان‌های استان تهران به خواسته الزام خوانده به قبول و برقراری مستمری اینجانب به عنوان مشاغل سخت و زیان‌آور به شرح دادنامه شماره ۲۲۶۹ مورخ ۳۰/۱۱/۱۳۸۶ چنین رای صادر نموده است، شاکی در اثناء بررسی اعتراض خویش به مشاغل سخت و زیان‌آور بر اساس ماده ۱۰ قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل نوسازی صنایع، تقاضای بازنشستگی نموده و از تاریخ ۲۶/۱۲/۱۳۸۳ بازنشسته گردیده در نتیجه شاکی اگر درخواست بازنشستگی سخت و زیان‌آور را داشته نمی‌بایست ترک کار کند زیرا بند ۳ ماده ۱۳ آیین‌نامه دقیقاً تصریح دارد. شعبه با توجه به مراتب فوق که شاکی با درخواست بازنشستگی ترک کار کرده و در حال دریافت مستمری می‌باشد و مشاغل سخت و زیان آور مربوط به کارکنان شاغل یا در حکم شاغل می‌باشد، علیهذا حکم به رد شکایت صادر می‌شود. ب- شعبه ۱۷ دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه ۸۶/۶۹۷ موضوع شکایت آقای عزت اله مقدسی به طرفیت تامین اجتماعی شهرستان‌های استان تهران به خواسته بازنشستگی به جهت اشتغال به کار سخت و زیان‌آور برقراری مستمری به شرح دادنامه شماره ۲۶۲۸ مورخ ۲۸/۱۲/۱۳۸۶ چنین رای صادر نموده است، نظر به اینکه اولاً متعاقب دادنامه شماره ۱۷۳ مورخ ۳۱/۱/۱۳۸۴ شعبه دوم دیوان عدالت اداری و به حکایت نامه شماره ۱۲۵۶/۶۰/۰۲/۸۶ مورخ ۲۱/۲/۱۳۸۶ رئیس سازمان کار استان تهران شغل نامبرده سخت و زیان‌آور تشخیص داده شد. ثانیا، ماده یک آیین‌نامه اجرایی بند ۵ جزء (ب) ماده واحده قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقی به ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی مصوب سال ۱۳۵۴ و الحاق ۲ تبصره ماده ۷۶ مصوب سال ۱۳۷۱ دلالت بر این امر دارد که کارهای سخت و زیان‌آور کارهایی است که عوامل فیزیکی و شیمیایی در محیط آن غیراستاندارد بوده و موجب بروز بیماری‌های شغلی و عوارض ناشی از آن خواهد شد. ثالثا، تصویر ابلاغ‌ها و احکام صادره حکایت از اشتغال کارگر در سال‌های اعلام شده (۵۶ لغایت ۸۳) در کارگاه دارد که بیش از ۲۵ سال می‌باشد و به لحاظ عدم دفاع موثر سازمان نسبت به شکایت معنونه و اینکه بازنشستگی به جهت اعمال ماده ۱۰ قانون تنظیم بخشی از مقررات نوسازی نمی‌تواند موجب تضییع حق شاکی گردد، حکم به ورود شکایت و اعمال مقررات بازنشستگی پس از موعد به جهت اشتغال به کار سخت و زیان‌آور با رعایت مقررات مربوطه صادر و اعلام می‌دارد. هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور روسا و مستشاران و دادرسان علی‌البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رای می‌نماید.

رای هیات عمومی

الف- تعارض در مدلول دادنامه‌های فوق‌الذکر محرز به نظر می‌رسد. ب- نظر به این که به شرح دادنامه‌های قطعی شماره ۱۵۲ مورخ ۳۱/۱/۱۳۸۴ و شماره ۱۷۳ مورخ ۳۱/۱/۱۳۸۴ شعبه دوم دیوان و گواهی کمیته استانی ذی‌صلاح، شاکیان به مدت مقرر در قانون در مشاغل سخت و زیان‌آور به کار اشتغال داشته‌اند و در نتیجه ذی‌حق به بازنشستگی بر اساس مقررات خاص مربوط و برخورداری از امتیازات آن بوده‌اند و تمسک به ماده ۱۰ قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل نوسازی صنایع کشور در مورد بازنشستگی شاکیان، سالب حق مکتسب قانونی آنان نیست، بنابراین دادنامه شماره ۲۶۲۸ مورخ ۲۸/۱۲/۱۳۸۶ شعبه هفدهم که متضمن این امر است، موافق اصول و موازین قانونی تشخیص داده می‌شود. این رای به استناد بند ۲ ماده ۱۹ و ماده ۴۳ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵ برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذی‌ربط در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

رئیس هیات عمومی دیوان عدالت اداری – رازینی