متن نامه ابلاغی معاونت حقوقی رئیس جمهوری در ادامه به پیوست آمده است
با ابلاغ نامه معاونت حقوقی رئیس جمهور در خصوص معافیت مزایای رفاهی و انگیزهای که در متن نامه ابتدا موارد مربوط به بندهای قانونی و دادنامه دیوان بررسی میگردد و در نهایت مالیات برمزایای رفاهی و انگیزهای مانند حق مسکن و خواربار و حق اولاد که توسط شورای عالی کار در ابتدای سال مصوب میشود تا سقف مبلغ مصوبه قانونی از شمول مالیات خارج میباشد و موارد دیگر مزایای رفاهی مانند کمک هزینه مهدکودک و یارانه غذا و هزینه ایاب و ذهاب و غیره چنانچه مقرره خاصی راجع به میزان آنها وجود نداشته باشد در چارچوب قانونکار، تابع قانون و عرف است.
فهرست مطالب
بررسی اظهار نظر
ب) اظهار نظر
۱ در خصوص شمول مالیات بر درآمد حقوق نسبت به پاداش افزایش تولید و سود سالانه اعلام می گردد. نظر به اینکه برابر ماده (۸۳) قانون مالیاتهای مستقیم «درآمد مشمول مالیات حقوق، عبارت است از حقوق (مقرری یا مزد، یا حقوق اصلی) و مزایای مربوط به شغل …» و
نظر به اینکه برابر دادنامه شماره 601 مورخ 1398/12/9 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، خدمات و تسهیلات رفاهی و تشویق کارکنان که در ماده 40 قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مجوز پرداخت دارد. مزایای مربوط به شاغل بوده و از شمول ماده (83) قانون مالیاتهای مستقیم خارج است و
نظر به اینکه برابر دادنامه اصلاحی شماره73 1398/01/27 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، «عبارت کارکنان دولت» در دادنامه فوق الاشعار به «حقوق بگیران» اصلاح شده و مفاد آن، مبنی بر عدم شمول مالیات حقوق بر تسهیلات رفاهی به کارکنان بخش غیر دولتی نیز تسری داده شده است و
نظر به اینکه برابر تبصره (3) ماده (36) قانون کار که مقرر میدارد: «مزایای رفاهی و انگیزهای از قبیل کمک هزینه مسکن، خواروبار، کمک عائله مندی و پاداش افزایش تولید و سود سالانه جزء مزد ثابت و مبنا محسوب نمی شود» پاداش افزایش تولید از مصادیق مزایای رفاهی و انگیزه ای تلقی شده است؛
لذا پاداش افزایش تولید و سود سالانه، موضوع تبصره (3) ماده (36) قانون کار که طبق ماده 47 همان قانون، به منظور ایجاد انگیزه برای تولید بیشتر و کیفیت بهتر و تقلیل ضایعات و افزایش علاقهمندی و بالا بردن سطح درآمد کارگران، مطابق آیین نامه مصوب وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی پرداخت می گردد. از شمول مالیات بر درآمد حقوق خارج است.
در خصوص مصادیق مزایای رفاهی و میزان آنها اعلام می گردد:
مصادیق مزایای رفاهی در قانون کار، تمثیلی بوده و به نحو حصری بیان نشده است؛ با وجود این اهم مصادیق مزایایی که مربوط به شغل نیستند. مطابق قانون کار و دادنامه های شماره 73،601 و 1956-1975 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری عبارتند از:
2/1- کمک هزینه مسکن، ماهانه معادل چهار میلیون و پانصد هزار (4/500/000) ریال به موجب تصویب نامه شماره 19756/ت 58673 هـ مورخ 1400/02/26 هیئت وزیران؛
2/2- کمک هزینه اقلام مصرفی خانوار، ماهانه معادل (6/000/000) ریال به موجب بخشنامه شورای عالی کار مصوب 1399/12/27؛
2/3- کمک عائله مندی، ماهانه معادل (2/655/495) ریال برای هر فرزند به موجب 86 قانون تأمین اجتماعی مصوب 1354؛
2/4- پاداش افزایش تولید، مطابق قرارداد موضوع آیین نامه ماده ۴۷ قانون کار مورخ 1390/09/26؛
2/5- میزان سایر موارد، نظیر مهد کودک، یارانه غذا، ایاب و ذهاب و غیره، چنانچه مقرره خاصی راجع به میزان آنها وجود نداشته باشد، در چهارچوب قانون کار، تابع توافق و عرف است.
ب) پیشنهاد
در راستای بند (9) سیاستهای کلی نظام قانون گذاری مصوب 1398/07/02 مقام معظم رهبری و تاکید بر لزوم شفافیت و عدم ابهام و نیز استحکام در ادبیات و اصطلاحات حقوقی، پیشنهاد میگردد: وزارت امور اقتصادی و دارایی در مقام تهیه پیش نویس لایحه اصلاح قانون مالیاتهای مستقیم، ابهام ناشی از تفکیک مزایای شغل از شاغل را برطرف نماید.