وقتی قرارداد کار شفاهی است و کار جنبه مستمر دارد با توجه به اینکه مدت قرارداد کار معین نشده است برابر با تبصره 2 ماده 7 قانون کار قرارداد کار دائمی تلقی می شود.
حال قراردادی بین کارگر و کارفرما با مدت دائمی در جریان است و کارفرما قرارداد کار کتبی به امضای کارگر می رساند که دائمی نبوده و مدت موقت است. به عبارتی تغییری در قرارداد قبلی دائمی داده شده که مزایایی کمتر از قرارداد کار قبلی برای کارگر دارد.
طبق ماده 8 قانون کار، تغییرات بعدی در قرارداد کار در صورتی نافذ است که مزایایی کمتر از امتیازات مقرر در قانون کار برای کارگر نداشته باشد.
وقتی قراردادی از دائمی به موقت تغییر می کند امتیازی که در تبصره 2 ماده 7 قانون کار است از کارگر گرفته می شود بنابراین نافذ نیست.
در صورتی که مرجع رسیدگی کننده قرارداد موقت بعد از قرارداد شفاهی دائمی را صحیح تلقی کند و رای در مرحله بدوی و هیئت تشخیص باشد می توانید اعتراض کنید تا در هیئت تجدید نظر حل اختلاف رسیدگی شود. در نهایت اگر رای قطعی خلاف این موارد بود می توانید در دیوان عدالت اداری طرح شکایت کنید.
در صورت نیاز به راهنمایی و بررسی پرونده می توانید از مشاوره قانون کار راهنمایی بگیرید.