آیین نامه مشاوران و ارائه دهندگان خدمات حفاظت فنی و ایمنی 1394/11/06
فهرست مطالب
توجه:
آیین نامه مشاوران و خدمات دهندگان حفاظت فنی و ایمنی ۱۳۹۴/۱۱/۰۶ منسوخ شده و
آیین نامه مشاوران و خدمات دهندگان حفاظت فنی و ایمنی ۱۳۹۸/۰۹/۱۸ معتبر است.
هدف: این آیین نامه به منظور ارتقای سطح ایمنی در كارگاه های مشمول و نظام مند نمودن بكارگیری اشخاص دارای صلاحیت در زمینه خدمات ایمنی و پیشگیری از حوادث ناشی از كار برای صیانت از نیروی انسانی و منابع مادی كشور بموجب ماده ۸۶ قانون كار جمهوری اسلامی ایران تدوین گردیده است.
دامنه شمول: این آیین نامه برای كلیه كارگاه های مشمول قانون كار و مشاوران حفاظت فنی و خدمات ایمنی لازم الاجرا می باشد.
فصل اول – تعاریف
در این آیین نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح زیر به كار می رود:
مرجع دارای صلاحیت برای صدور پروانه و مجوز فعالیت: در این آیین نامه مرجع دارای صلاحیت برای صدور پروانه و مجوز فعالیت، مركز تحقیقات و تعلیمات حفاظت فنی و بهداشت كار وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی می باشد كه از این پس در متن با عنوان مركز ذكر می گردد.
شورای عالی حفاظت فنی: شورایی است كه به استناد ماده ۸۶ قانون كار جمهوری اسلامی ایران تشكیل شده است و از این پس در این آیین نامه با نام شورا عنوان می گردد.
شخص دارای صلاحیت: شخص حقیقی یا حقوقی است كه پس از احراز شرایط مندرج در این آیین نامه و طی مراحل قانونی موفق به كسب پروانه صلاحیت می گردد.
موافقت اولیه: موافقتی كتبی است كه ابتدا به شخص حقوقی متقاضی برای تاسیس و راه اندازی فعالیت های موضوع این آیین نامه، برای احراز شرایط مندرج در فصل ششم این آیین نامه از طرف مرجع ذی صلاح صادر می شود.
پروانه صلاحیت: مجوزی است كه پس از طی مراحل برابر مقررات، برای اشخاص حقیقی و حقوقی دارای صلاحیت توسط مركز صادر می گردد.
زمینه تخصصی: نوع فعالیتی است كه شخص دارای صلاحیت در هر یك از موارد مندرج در ماده ۲ این آیین نامه، مجاز به ارائه خدمات در آن می باشد.
مسئول فنی: مشاور حفاظت فنی و خدمات ایمنی است كه صلاحیت وی برای ارائه خدمات مشمول این آیین نامه در حداقل یك زمینه تخصصی مرتبط از سوی مرجع دارای صلاحیت مجاز شناخته شده و امور تخصصی اشخاص حقوقی دارای صلاحیت توسط وی انجام می گیرد.
فصل دوم – مقررات صدور، تمدید، تعلیق و ابطال پروانه صلاحیت
ماده ۱ – مرجع صدور، تمدید، ابطال و تعلیق پروانه صلاحیت برای اشخاص حقیقی یا حقوقی متقاضی موضوع این آیین نامه، مركز می باشد.
ماده ۲ – پروانه صلاحیت در زمینه های تخصصی زیر برای اشخاص حقیقی و حقوقی واجد شرایط صادر می شود:
الف –بررسی و كنترل عوامل زیان آور محیط كار (فیزیكی و شیمیایی).
ب – ایمنی دیگ های بخار و ظروف تحت فشار.
پ – ایمنی برق.
ت – ایمنی معدن.
ث – ایمنی بالابر، جرثقیل، پله های برقی و آسانسور های صنعتی.
ج –ارائه سیستم ها و راه حل های ایمنی در محیط كار.
چ – بررسی، مشاوره و ارزیابی تهویه صنعتی.
ح – بررسی، مشاوره و ارزیابی سیستم های اعلام و اطفاء حریق.
خ –ایمنی ساختمان.
د –آموزش ایمنی كار به كارفرمایان، كارگران و كارآموزان به استناد آیین نامه مربوطه.
تبصره- حسب نیاز و مطابق آیین نامه، با موافقت شورای سیاست گذاری نسبت به ایجاد زمینه های تخصصی جدید اقدام می گردد.
ماده ۳ –اشخاص حقیقی یا حقوقی برای انجام مشاوره حفاظت فنی و خدمات ایمنی مشمول این آیین نامه باید نسبت به اخذ پروانه صلاحیت از مركز اقدام نمایند. پروانه مزبور در دوره اول برای مدت یك سال صادر می گردد.
ماده ۴– پروانه صلاحیت با توجه به نظر كمیته ارزیابی و نظارت بر عملكرد، ارائه منظم گزارشات تكلیفی و شركت در دوره های بازآموزی اعلام شده از سوی مركز برای دوره های سه ساله تمدید می شود.
تبصره ۱– مركز مكلف است در صورت درخواست شخص دارای صلاحیت و دارا بودن شرایط لازم، حداكثر ظرف مدت دو ماه نسبت به تمدید پروانه اقدام نماید و در صورت رد تقاضا توسط مركز یا وجود نواقص، مراتب را به صورت كتبی با ذكر دلایل به متقاضی اعلام نماید.
تبصره ۲– اشخاص دارای صلاحیت مكلفند ۲ ماه قبل از انقضای اعتبار پروانه خود نسبت به ارائه درخواست مكتوب همراه با مستندات لازم برای تمدید یا تجدید پروانه به مركز اقدام نمایند.
ماده ۵ –در صورت مفقود یا مخدوش شدن پروانه صلاحیت، دارنده پروانه باید در اسرع وقت نسبت به اعلام موضوع به مركز اقدام نماید. صدور پروانه المثنی یا جایگزین توسط مركز با ارائه درخواست كتبی وی و اخذ هزینه های مربوطه بلامانع است.
ماده ۶ – هزینه های ثبت نام، آزمون، صدور، تجدید، تمدید، صدور المثنی و گذراندن دوره های آموزشی به پیشنهاد وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی و تصویب هیأت وزیران تعیین می شود.
فصل سوم – اركان و تشكیلات
ماده ۷ – اركان و تشكیلات شامل: «شورای سیاست گذاری»، «كمیته تشخیص و تأیید صلاحیت»، «كمیته ارزیابی و نظارت بر عملكرد» و «كمیته انضباطی» می باشد.
ماده ۸ – شورای سیاست گذاری با اهداف سیاست گذاری، برنامه ریزی و نظارت عالیه بر اجرای این آیین نامه با اعضای زیر تشكیل می شود:
الف – معاون روابط كار به عنوان رئیس شورا.
ب – رئیس مركز به عنوان دبیر شورا.
پ – مدیر كل بازرسی كار.
ت – یكی از اساتید دانشگاه عضو شورای عالی حفاظت فنی با نظر دبیر شورای عالی حفاظت فنی.
ث – رئیس كانون عالی كارفرمایان سراسر كشور (با رعایت موضوع ماده ۱۳۲ قانون كار).
ج – نماینده كارگران (با رعایت موضوع ماده ۱۳۶ قانون كار).
چ –رئیس تشكل قانونی مشاوران حفاظت فنی و خدمات ایمنی.
تبصره ۱ – در صورت عدم وجود تشكل قانونی موضوع بند «چ»، یكی از مشاوران واجد شرایط به پیشنهاد دبیر و تائید رئیس شورا به عنوان نماینده انتخاب می گردد.
تبصره ۲ – جلسات شورا حداقل سالی یك بار و یا با درخواست هر یك از اعضاء پس از تأیید رئیس شورا و با حضور حداقل ۵ نفر رسمیت می یابد و مصوبات آن با اكثریت آرا لازم الاجرا است.
تبصره ۳– احكام اعضاء توسط وزیر تعاون، كار و رفاه اجتماعی برای مدت ۳ سال صادر می گردد.
ماده ۹ – كمیته تشخیص و تأیید صلاحیت با هدف بررسی و احراز شرایط عمومی و اختصاصی متقاضیان با اعضای زیر تشكیل می شود:
الف – رئیس گروه برنامه ریزی و نظارت بر واحد های تحقیقاتی (به عنوان رئیس كمیته).
ب – كارشناس گروه برنامه ریزی و نظارت بر واحد های تحقیقاتی مركز.
پ – كارشناس حفاظت كار مركز.
ت – دو نفر نماینده از اداره كل بازرسی كار.
ث – نماینده كانون عالی كارفرمایان سراسر كشور با رعایت موضوع ماده ۱۳۱ قانون كار.
ج – نماینده كارگران با رعایت ماده ۱۳۶ قانون كار.
ماده ۱۰- كمیته ارزیابی و نظارت بر عملكرد با هدف نظارت بر حسن ارائه خدمات توسط اشخاص دارای پروانه صلاحیت با اعضای زیر تشكیل می شود:
الف – رئیس گروه برنامه ریزی و نظارت بر واحد های تحقیقاتی (به عنوان رئیس كمیته).
ب – كارشناس حفاظت كار مركز.
پ – كارشناس آموزش مركز.
ت – دو نفر نماینده از اداره كل بازرسی كار.
ث – نماینده كانون عالی كارفرمایان سراسر كشور با رعایت موضوع ماده ۱۳۱ قانون كار.
ج – نماینده كارگران با رعایت ماده ۱۳۶ قانون كار.
ماده ۱۱- كمیته انضباطی با هدف رسیدگی به شكایات و تخلفات اشخاص دارای پروانه صلاحیت با اعضای زیر تشكیل می شود:
الف – رئیس مركز (به عنوان رئیس كمیته).
ب – معاون مركز (ترجیحاً معاون اجرایی).
پ – معاون اداره كل بازرسی كار.
ت – نماینده مركز حراست وزارت متبوع.
ث– رئیس گروه برنامه ریزی و نظارت بر واحد های تحقیقاتی مركز.
ج – نماینده كانون عالی كارفرمایان سراسر كشور با رعایت موضوع ماده ۱۳۱ قانون كار.
چ – نماینده كارگران با رعایت ماده ۱۳۶ قانون كار.
تبصره- نماینده تشكل قانونی مشاوران حفاظت فنی و خدمات ایمنی (بدون حق رأی) می تواند در جلسه شركت نماید.
ماده ۱۲ –نمایندگان كانون عالی كارفرمایان و كارگران در كمیته های سه گانه موضوع ماده ۷ باید حداقل دارای مدرك كارشناسی در رشته های فنی و مهندسی مرتبط باشند.
ماده ۱۳ – احكام اعضای كمیته های سه گانه موضوع این آیین نامه توسط رئیس شورای سیاست گذاری صادر می گردد.
فصل چهارم – رسیدگی به شكایات و تخلفات دارندگان پروانه صلاحیت
ماده ۱۴ – در موارد زیر پروانه صلاحیت حسب نظر كمیته انضباطی تعلیق، فاقد اعتبار و یا ابطال خواهد شد:
الف – فوت دارنده پروانه صلاحیت.
ب – محكومیت قطعی دارنده پروانه صلاحیت به مجازاتی كه كیفر تبعی آن محرومیت از حقوق اجتماعی باشد تا انقضای مدت محرومیت از حقوق اجتماعی.
پ – عدم رعایت ابلاغیه ها و تذكرات قانونی مراجع ذیصلاح، صدور گواهینامه یا گزارش بر خلاف قوانین، مقررات، آیین نامه ها و دستورالعمل های مصوب شورای عالی حفاظت فنی و همچنین دستورالعمل های مركز.
ت – انحلال یا فقدان شرایط لازم در خصوص اشخاص حقوقی.
ث – ارائه خدمات با پروانه صلاحیت فاقد اعتبار.
ج – عدم رعایت تعرفه های مصوب مورد تأیید شورای سیاست گذاری پس از دریافت ۲ نوبت اخطار كتبی.
چ – واگذاری پروانه صلاحیت به غیر.
ح –عدم ارائه گزارش مستمر پس از تذكرات مركز.
خ – هرگونه سوء استفاده از پروانه و ارائه مشاوره در اموری خارج از صلاحیت.
تبصره- اخذ تصمیم در سایر موارد و مصادیق دیگر تخلف از این آیین نامه، بر عهده كمیته انضباطی می باشد.
ماده ۱۵- عدم رعایت هر یك از مقررات این آیین نامه حسب مورد با نظر كمیته انضباطی موجب تذكر كتبی، درج در پروندة مشاور، تعلیق مجوز صلاحیت و ابطال آن می گردد و چنانچه هر یك از موارد مذكور واجد جنبه قضایی باشد مراتب برابر مقررات از طریق مراجع صالحه قضایی پیگیری خواهد شد. چنانچه تصمیم مراجع صالحه قضایی مبنی بر برائت باشد فعالیت مجدد مشاور بلامانع می باشد.
ماده ۱۶- كمیته انضباطی مكلف است حداكثر ظرف مدت یك ماه پس از دریافت شكایات نسبت به رسیدگی به آن اقدام نماید.
فصل پنجم – مقررات عمومی و تخصصی پروانه صلاحیت اشخاص حقیقی
ماده ۱۷– متقاضی حقیقی پروانه صلاحیت باید دارای شرایط عمومی زیر باشد:
الف –تابعیت جمهوری اسلامی ایران.
ب – اعتقاد به دین مبین اسلام یا یكی از ادیان رسمی كشور مصرح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
پ – داشتن سلامت جسمانی منطبق با زمینه كاری.
ت – دارا بودن كارت پایان خدمت یا معافیت دائم برای آقایان.
ث – نداشتن سوء سابقه و پیشینه كیفری با ارایه گواهی.
ج – عدم اشتغال رسمی یا پیمانی در دستگاه ها، سازمان ها، نهاد ها، موسسات و شركت های دولتی برابر مقررات.
تبصره- متقاضیان با سن 65 سال و بالاتر و دارندگان معافیت پزشكی باید گواهی سلامت پزشكی را متناسب با زمینه فعالیت از پزشك معتمد مركز اخذ نمایند.
ماده ۱۸- اشخاص دارای صلاحیت باید از تجهیزات و محل كار متناسب با زمینه فعالیت برخوردار باشند.
تبصره ۱ – ارائه خدمات منوط به در اختیار داشتن تجهیزات مناسب با نوع خدمات می باشد.
تبصره ۲ – متقاضیان باید نشانی و تلفن محل فعالیت خود را زمان ثبت نام ارائه نمایند.
ماده ۱۹ – مسئولیت های قانونی پروانه صلاحیت با اشخاص حقیقی یا حقوقی دارنده آن است و این پروانه قابل انتقال به غیر نمی باشد.
ماده ۲۰ – پروانة صلاحیت مشاوران پس از احراز صلاحیت با امضای رئیس مركز و معاون روابط كار صادر می گردد؛ همچنین تمدید و تجدید اعتبار آن منوط به ثبت در سامانه و درج مهر مركز می باشد.
ماده ۲۱– امضای مجاز اشخاص حقیقی ذیل نامه ها، گزارش ها و تأییدیه های تعهدآور، همراه با مهری خواهد بود كه در آن نام كامل مشاور، شماره پروانه صلاحیت و زمینه تخصصی وی به طور مجزا درج شده باشد.
ماده ۲۲– میزان تعرفه خدمات مشاوران اشخاص حقیقی و حقوقی با پیشنهاد تشكل قانونی مربوطه، تأیید شورای سیاست گذاری و ابلاغ آن توسط مركز معین می گردد و كلیه اشخاص دارای صلاحیت ملزم به رعایت تعرفه مصوب می باشند.
ماده ۲۳– متقاضی دریافت پروانه صلاحیت باید شرایط اختصاصی زیر را دارا باشد:
الف – دارا بودن مدرك تحصیلی مرتبط به تأیید كمیته تشخیص و تأیید صلاحیت در مقاطع كارشناسی، كارشناسی ارشد و دكتری در یكی از رشته های مرتبط گروه فنی و مهندسی، علوم پایه، بهداشت حرفه ای، حفاظت و بهداشت كار.
ب – داشتن سابقه كار مرتبط برای مدارك كارشناسی چهارسال، كارشناسی ارشد سه سال و برای دارندگان مدرك دكتری دو سال است.
پ –متقاضیان با مدارك تحصیلی كاردانی مرتبط، مشروط به داشتن حداقل ۵ سال سابقه كار مفید در زمینه ی ایمنی و بهداشت كار و مشروط به تأیید كمیته تشخیص و تأیید صلاحیت، تنها مجاز به شركت در آزمون یك زمینه ی فعالیت می باشند.
ت – قبولی در آزمون های مربوطه كه از طرف مركز برگزار می گردد.
ث – بازرسان كار و كارشناسان مرتبط مركز تحقیقات ستاد و گروه های تحقیقات و تعلیمات حفاظت فنی و بهداشت كار كشور غیرشاغل (بازنشسته، مستعفی و بازخرید وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی) بدون در نظر گرفتن رشتة تحصیلی به شرط دارا بودن حداقل ۸ سال سابقه كار مرتبط می توانند در سه زمینه ی تخصصی و همچنین افراد شاغل مذكور با حداقل سابقه كار مرتبط چهارساله فقط در زمینه آموزش ایمنی و بعد از طی دوره آموزشی فنون تدریس، بدون شركت در آزمون ورودی، پروانه صلاحیت اخذ نمایند.
ج – اعضای هیأت علمی و مدرسین حق التدریس دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی و پژوهشی كشور مرتبط با موضوع ماده ۲ این آیین نامه از شركت در آزمون آموزش ایمنی و رشته تخصصی مرتبط (با نظر كمیته تشخیص و تأیید صلاحیت) معاف می باشند.
چ – مدرسین مركز و گروه های تحقیقات و تعلیمات حفاظت فنی و بهداشت كار با دارا بودن شرایط عمومی، تخصصی و همچنین شرایط ویژه ذیل و تأیید كمیته تشخیص و تأیید صلاحیت از شركت در آزمون زمینه تخصصی مرتبط و رشته آموزش معاف می باشند:
-حداقل ۲۰۰ ساعت زمینه ی تدریس مرتبط با زمینه درخواستی به تأیید مركز به حداقل مدرك كارشناسی ارشد.
-حداقل ۴۰۰ ساعت زمینه ی تدریس مرتبط با زمینه درخواستی به تأیید مركز با مدرك كارشناسی.
-رشته تحصیلی مرتبط با زمینه فعالیت درخواستی.
تبصره ۱– متقاضیان حقیقی در مرحله بدوی حداكثر می توانند در سه زمینه تخصصی متقاضی شوند و چنانچه عملكرد دارنده پروانه در زمان تمدید آن به تشخیص كمیته تأیید صلاحیت مثبت ارزیابی شود، می توانند تقاضای آزمون برای اخذ دو زمینه تخصصی جدید را نمایند.
تبصره ۲– مشاوران حفاظت فنی و خدمات ایمنی كه تا قبل از تصویب این آیین نامه نسبت به اخذ صلاحیت در زمینه های تخصصی اقدام نموده اند از شمول تبصره ۱ معاف می باشند.
ماده ۲۴ –آزمون های تخصصی پروانه صلاحیت در هر یك از زمینه ها به صورت كتبی و در صورت لزوم آزمون عملی یا مصاحبه فنی برگزار می گردد و متقاضی باید حداقل ۶۰ درصد نمره آزمون كتبی را كسب كند. در صورت برگزاری آزمون توأم كسب حداقل ۵۰ درصد نمره آزمون عملی یا مصاحبه الزامی است.
فصل ششم – شرایط و ضوابط متقاضیان حقوقی
ماده ۲۵ – شرایط و مدارك لازم برای احراز صلاحیت شخصیت حقوقی به شرح زیر می باشد:
الف – شركت باید در اداره كل ثبت شركت ها و موسسات غیرتجاری ثبت گردد.
ب – آگهی ثبتی در روزنامه رسمی كشور و آخرین تغییرات آن.
ت – نام ، نشانی و تلفن ثابت شركت ثبتی.
ث – موافقت اولیه
ج – ارائه اساسنامه شركت مرتبط با فعالیت در امور حفاظت فنی و ایمنی كار.
چ – معرفی و به كار گیری یك نفر مسئول فنی دارای پروانه صلاحیت در زمینه های تخصصی مندرج در این آیین نامه.
ح – فراهم نمودن فضا و امكانات مورد نیاز متناسب با زمینه فعالیت.
خ – ارائه كد اقتصادی برابر مقررات.
تبصره ۱ – اشخاص حقیقی دارای پروانه صلاحیت می توانند پس از احراز شرایط لازم، اقدام به تبدیل وضعیت به شخصیت حقوقی نمایند.
تبصره ۲ – مدیرعامل می تواند در صورت درخواست و احراز شرایط به عنوان مسئول فنی فعالیت كند.
تبصره ۳– اشخاص حقوقی دارای پروانه صلاحیت در زمینه آموزش ایمنی، مكلفند مدرسان واجد شرایط و مورد تأیید مركز را بكار گیرند و براساس سرفصل های استاندارد آموزشی مصوب مركز اقدام نمایند.
ماده ۲۶- مسئول فنی حق فعالیت در بیش از یك شركت را ندارد و فعالیت وی در قالب شخص حقیقی ممنوع است.
ماده ۲۷– شخص حقوقی دارای صلاحیت مكلف است هرگونه تغییر در اساسنامه، مدیرعامل و مسئول فنی را حداكثر ظرف مدت یك ماه كتباً به مركز اعلام نماید.
ماده ۲۸– كلیه گواهینامه ها و گزارش های فنی و تخصصی اشخاص حقوقی باید علاوه بر امضاء و تأیید مدیر عامل، به امضاء مسئول فنی زمینه تخصصی مورد نظر نیز برسد.
فصل هفتم – وظایف محوله اشخاص حقیقی و حقوقی
ماده ۲۹– كلیه قرارداد های فی مابین اشخاص دارای صلاحیت با متقاضیان باید با رعایت قوانین و مقررات جاری كشور تنظیم شوند.
ماده ۳۰ – كلیه دارندگان پروانه صلاحیت ملزم به رعایت آیین نامه های حفاظت فنی و ایمنی و دستورالعمل های مربوطه، تمدید به موقع پروانه صلاحیت، ارائه منظم گزارشات ماهانه و شركت در دوره های بازآموزی مركز می باشند.
ماده ۳۱ – دارندگان پروانه صلاحیت اشخاص حقیقی، حق واگذاری پروانه به غیر را ندارند و شخصاً ملزم به انجام خدمات و مشاوره مربوطه هستند.
ماده ۳۲ – دارنده پروانه حقوقی در صورت قطع همكاری مسئول فنی تحت هر شرایط موظف است بلافاصله موضوع را به مركز اعلام نماید و ارایه خدمات مشاوره ای از طرف شركت، منوط به معرفی و جایگزینی مسئول فنی واجد شرایط خواهد بود. در غیر اینصورت از ادامه فعالیت شركت جلوگیری به عمل خواهد آمد.
ماده ۳۳ – دارنده پروانه صلاحیت مكلف است در صورت تغییر نشانی مراتب را حداكثر ظرف مدت ۱۵ روز با اعلام نشانی جدید به مركز گزارش نماید.
ماده 34– وظایف هر یك از زمینه های تخصصی مشاوران حفاظت فنی و خدمات ایمنی محیط كار به شرح زیر می باشد:
رشته | وظایف كلی |
بررسی و اندازه گیری عوامل زیان آور فیزیكی | – بررسی و ارزیابی عوامل زیان آور فیزیكی از قبیل: ارتعاش، صدا، نور، فشار، گرما، سرما و رطوبت، و اشعه های غیر یونیزان و ارایه طریق برای كنترل و بهینه سازی محیط كار در برابر عوامل مربوطه. |
بررسی و اندازه گیری عوامل زیان آور شیمیایی | -بررسی و ارزیابی عوامل زیان آور شیمیایی از قبیل: گاز ها و بخارات سمی، فیوم ها، میست ها، گرد و غبار و ارایه طریق برای كنترل و بهینه سازی محیط كار در برابر عوامل مربوطه. |
ایمنی دیگ های بخار و ظروف تحت فشار | -بررسی ایمنی و اجرای تست های غیرمخرب از قبیل: تست اولتراسونیك برای ضخامت سنجی و تست هیدرواستاتیك برای انواع دیگ های بخار و همچنین سایر ظروف تحت فشار از قبیل: مخازن هوای تحت فشار، اتوكلاو ها و دیگ های آبگرم و متعلقات حفاظتی آنها از قبیل: شیر اطمینان. -صدور گواهی ایمنی ادامه بهره برداری برای این ظروف. |
ایمنی برق | -آزمایشات ادواری از سیستم اتصال به زمین (ارت) كارگاه ها و ارایه طرح ها و پیشنهادات برای اصلاح و ارتقای آن و صدور گواهی ایمنی صحت و ادامه بهره برداری از سیستم -آزمایشات ادواری برقگیر كارگاه ها و ارایه طرح ها و پیشنهادات برای اصلاح و ارتقای آن. -بررسی، مشاوره و ارزیابی سیستم های حفاظتی شبكه ها و ارایه طریق در زمینه ایمنی برق (فشار قوی و فشار ضعیف). |
ایمنی معدن | -مشاوره به منظور تامین ایمنی در عملیات معدنی از طریق شناسایی خطر، ارزیابی ریسك و پیشنهاد برای كنترل خطرات شغلی در كارگاه های معدنی. |
ایمنی بالابر ها، جرثقیلها – پله های برقی و آسانسور های صنعتی | -بررسی ایمنی انواع جرثقیل های سقفی، دروازه ای، برجی و متحرك، پله های برقی، آسانسور ها، بالابر ها و ماشین های لیفتراك و متعلقات حفاظتی آنها در كارگاه ها و صدور گواهی ایمنی ادامه بهره برداری از آنها. |
ارائه سیستم ها و راه حل های ایمنی در محیط كار | -ارایه راه حل های فنی برای پیش گیری از حوادث ناشی از كار در كارگاه ها. -حفاظ ماشین آلات. -بررسی ایمنی ماشین آلات، تجهیزات و ابزار های صنعتی و ارائه پیشنهاد برای ارتقای ایمنی كار با آنها. -شناسائی خطر، ارزیابی ریسك و پیشنهاد برای كنترل خطرات شغلی در كارگاه ها. |
بررسی، مشاوره و ارزیابی تهویه صنعتی | -بررسی سیستم تهویه (نقشه ها و محاسبات) در كارگاه ها به استثنای معادن. -نظارت بر اجرای نصب سیستم تهیه طراحی شده در كارگاه ها. -مشاوره در خصوص امور تهویه صنعتی در كارگاه ها. |
ایمنی ساختمان | -مشاوره به منظور تأمین ایمنی در عملیات ساختمانی از طریق شناسائی خطر، ارزیابی ریسك و پیشنهاد برای كنترل خطرات شغلی در كارگاه های ساختمانی. |
بررسی، مشاوره و ارزیابی و تست سیستم های اعلام و اطفاء حریق | -نظارت بر عملكرد ایمن سیستم های اعلام حریق در كارگاه ها. -نظارت بر عملكرد ایمن سیستم های اطفاء حریق در كارگاه ها. -شناسائی خطر، ارزیابی ریسك و پیشنهاد برای كنترل خطرات شغلی در خصوص آتش سوزی. -تست و شارژ انواع كپسول های آتش نشانی |
آموزش ایمنی كار | -تدریس دوره های آموزشی عمومی و تخصصی در خصوص ایمنی و بهداشت كار به كارفرمایان، كارگران و كارآموزان -صدور گواهینامه طی دوره آموزشی. |
تبصره– ارائه خدمات در موارد غیر مندرج در جدول شرح وظایف توسط اشخاص دارای صلاحیت ممنوع است.
ماده ۳۵ – كلیه مشاوران حفاظت فنی و خدمات ایمنی كه قبل از تصویب این آیین نامه پروانه صلاحیت اخذ نموده اند، موظفند تا پایان اعتبار پروانه و یا تمدید بعدی، وضعیت خود را با مفاد این آیین نامه تطبیق دهند.
ماده ۳۶– مشاوران حفاظت فنی و خدمات ایمنی نمی توانند دركارگاه هایی كه شاغل بوده و خود یا یكی از بستگان نسبی آنها تا طبقه سوم و یا یكی از اقربای سببی درجه اول ایشان به طور مستقیم در آن ذینفع باشند ارائه خدمات نمایند.
فصل هشتم – سایر مقررات
ماده ۳۷– مركز موظف است با نظر شورای سیاست گذاری و اعلام شاخص های لازم، نسبت به رتبه بندی دارندگان صلاحیت اقدام می نماید.
ماده ۳۸– مركز نسبت به ایجاد سامانه اطلاع رسانی و نظارت بر مشاوران حفاظت فنی و خدمات ایمنی به منظور ثبت نام، اطلاع رسانی، نظارت بر عملكرد و ساماندهی اشخاص دارای صلاحیت اقدام نماید.
تبصره ۱ – سامانه مذكور باید طوری طراحی گردد كه در تمامی استان ها امكان نظارت توسط بازرسان كار میسر گردد.
تبصره ۲– دارندگان پروانه صلاحیت تا زمان ایجاد سامانه مذكور مكلف به ارسال گزارشات به صورت كتبی و به طریق مقتضی به مركز می باشند.
ماده ۳۹– مركز موظف است نسبت به تدوین و به روز رسانی دستورالعمل های اجرایی هر یك از زمینه های موضوع ماده دو آیین نامه اقدام و از طریق سامانه، اطلاع رسانی نماید و كلیه اشخاص دارای صلاحیت مكلف به رعایت این ضوابط می باشند.
ماده ۴۰– كارفرما مكلف است از خدمات اشخاص حقیقی و یا حقوقی دارای پروانه صلاحیت در موارد موضوع ماده دو این آیین نامه استفاده نماید.
ماده ۴۱ – اشخاص حقیقی یا حقوقی كه به استناد این آیین نامه موفق به اخذ پروانه صلاحیت می شوند در زمینه مرتبط با صلاحیت، مجاز به ارائه خدمات حفاظت فنی و ایمنی موضوع ماده ۸۹ قانون كار مطابق با آئین نامه های مصوب شورای عالی حفاظت فنی می باشند.
ماده ۴۲– پروانه صلاحیت صادره حداكثر تا شش ماه پس از زمان صدور در مركز نگهداری می شود و در صورت عدم مراجعه شخص دارای صلاحیت و یا نماینده وی برای دریافت پروانه، مدرك مذكور ابطال می گردد.
ماده ۴۳ – مسئولیت نظارت بر حسن اجرای مفاد این آیین نامه بر عهده شورای سیاست گذاری می باشد.
این آیین نامه در ۸ فصل و ۴۳ ماده و ۱۸ تبصره تدوین و در جلسه مورخ 16 /6 /۱۳۹۴ شورای عالی حفاظت فنی تدوین و در مورخ 6 /11 /۱۳۹۴ به تصویب وزیر تعاون، كار و رفاه اجتماعی رسید.
این آیین نامه جایگزین آیین نامه و دستورالعمل اجرایی مشاورین حفاظت فنی و خدمات ایمنی مصوب 12 /6 /۱۳۸۶ وزیر كار و امور اجتماعی گردید.
